het spreken beter dan stilte. Als het spreken voor hem zondig is, dan is het zwijgen beter dan spreken.
Sayyiduna Data Ganj Bakhsh رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه vermeldt een gebeurtenis om de twee soorten van spraak (eerlijke spraak en valse spraak) uit te leggen: ‘Op een dag passeerde Sayyidunā Abu Bakr Shibli Baghdadi عَلَیْهِ رَحْمَةُ اﷲِ الْھَادِی een wijk in Baghdad. Hij hoorde een persoon zeggen: اَلۡسُّكُوۡتُ خَيۡرٌ مِّنَ الۡكَلَامِ ‘Zwijgen is beter dan spreken.’ Hij رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه reageerde hierop: ‘Uw zwijgen is beter voor u dan spreken en voor mij is spreken beter dan zwijgen.’ (Kashf-ul-Majub, blz. 402)
Hoe gelukkig zijn die Islamitische broeders en zusters die hun tong alleen voor zedelijke gesprekken gebruiken en mensen uitnodigen tot het goede. Het is helaas vandaag de dag zeer zeldzaam om bijeenkomsten te vinden die vrij zijn van schaamteloze gesprekken. Zelfs mensen met een religieus uiterlijk zijn niet in staat om zichzelf te onthouden van dergelijke gesprekken. Misschien weten ze niet eens wat een schaamteloos gesprek is! Luister! De definitie van een schaamteloos gesprek is:
اَلتَّعۡبِيۡرُ عَنِ الۡمُسۡتَقۡبَحَةِ بِالۡعِبَارَاتِ الصَّرِيۡحَةِ ‘Het spreken van immorele kwesties (zoals smerige en vieze zaken) in openlijke woorden’.
(Iḥyā-ul-‘Ulūm, blz. 151, deel 3)