beschouwen, of door het gebruik van mooie zinnen indruk maken op anderen en hiermee zijn gevoel van eigenwaarde verhogen. Als hij Arabische taal beheerst, zou hij vaak Arabische zinnen kunnen gebruiken in zijn gesprek om indruk te maken op anderen.
Op dezelfde manier, degene die een mooie stem heeft, kan als gevolg van lofprijzingen door het publiek, lijden aan arrogantie en zijn goede stem zien als zijn eigen vaardigheid in plaats van een zegening van Allah عَزَّوَجَلَّ! Dus de waarschuwing van die vrome geleerde over het ‘spreken’ klopt helemaal. Een preker die deze negatieve eigenschappen heeft, kan het preken een groot probleem zijn en het kan vernietigend zijn voor zijn leven in het Hiernamaals. Ook als het publiek voordeel heeft verkregen van zijn woorden.
Degenen die werkelijk het spreken willen verminderen en verbeteren, wordt de uitzonderlijke methode hier uitgelegd zoals opgenomen in Ihya-ul-‘Ulum. Het doel van deze methode is om selectief te zijn in woordkeuze en zo de gesprekken te zuiveren van ongeschikte, onnodige woorden en diverse andere fouten. Hujjat-ul-Islam, Sayyiduna Imam Muhammad Bin Muhammad Bin Muhammad Ghazali عَلَیۡهِ رَحْمَةُ اﷲِ الوَالِی heeft gezegd, ‘Er zijn vier soorten gesprekken: