Hieronder volgt een samenvatting van de brief die verstuurd werd door een Islamitische broeder naar Sag-e-Madinah (de auteur):
Ondanks dat ik gehecht ben aan de Madanī omgeving, was ik erg spraakzaam en reciteerde Ṣalāt-‘Alan-Nabī niet met hoge aantal. Dit was mijn routine voordat ik had geluisterd naar de Sunnaĥ-Inspirerende toespraak over de stilte in een Sunnaĥ-Inspirerende Ijtima van Dawat-e-Islami.
Sinds ik begonnen ben met de oefening van het zwijgen, ben ik gezegend met het geluk van het reciteren van Salat-‘Alan-Nabi duizend keer per dag. Anders werd mijn kostbare tijd verspild aan roddels. Ik presenteer 12 duizend Salat-‘Alan-Nabi, die ik in 12 dagen heb gereciteerd als een geschenk (d.w.z. als Isal-e-Sawab) aan u.
Bovendien, als gevolg van mijn spraakzame aard, lijdde de Madanī werk van Dawat-e-Islami in mijn Zaili Halqah (wijk). Een paar dagen terug werd een Madani Mashwarah (overleg) gehouden om de onderlinge conflicten van onze Zaili Halqah op te lossen. Verbazingwekkend, als gevolg van mijn stilte, zijn alle geschillen opgelost.