van Dawat-e-Islami: Maktaba-tul-Madinah) begon ik Qufl-e-Madinah toe te passen. Met andere woorden: Ik ontwikkelde de gewoonte van het zwijgen. Binnen slechts drie dagen realiseerde ik me dat hoeveel nutteloze woorden ik zei.

Door de zegeningen van het zwijgen, begon ik goede dromen te zien. Op de derde dag van mijn oefening van het onthouden van nutteloze gesprekken, luisterde ik naar een andere Sunnah-inspirerende toespraak uitgebracht door Maktaba-tul-Madinah, met de titel ‘Itaat Kisay Kahtay Hayn?’ (‘Wat is de ware gehoorzaamheid?').

Op die avond toen ik ging slapen, droomde ik over een incident die ook overgeleverd werd in die cassette. Het was een beeld van een oorlog, waarin de Heilige Profeet صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم Sayyiduna Huzayfah رَضِىَ اللهُ تَعَالٰی عَـنْهُ stuurde om de vijanden te bespioneren. Toen Sayyiduna Huzayfah رَضِىَ اللهُ تَعَالٰی عَـنْهُ de tenten van de ongelovigen bereikte, observeerde hij de leider van de ongelovigen, Abu Sufyan (die toentertijd de Islam nog niet had omarmd) die daar stond.

Hij zocht naar de geschikte gelegenheid, Sayyiduna Huzayfah zette een pijl op zijn boog. Toen herinnerde hij plotseling het bevel van de Geliefde Profeet صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم (de samen vatting daarvan is, ‘Veroorzaak geen problemen’). Dus, in gehoorzaamheid van zijn Madani Amir (leider), onthield hij zich van het vuren van die pijl. Vervolgens presenteerde hij